Weeral wat nieuws vanuit het verre India ...
3 maart 2014 - Zaventem, België
Na weer een weekendje luxe, kun je hier weer mijn weekverloop lezen... veel plezier:
DAG 39 zondag 23 februari 2014
Deze dag spendeerde ik om mijn blog te schrijven, een waske te doen en om mijn wekelijkse planning voor school te maken.
DAG 40 maandag 24 februari 2014
- In de voormiddag lesgeven. We worden echt gehecht aan sommige kindjes.
DAG 41 dinsdag 25 februari 2014
- In de voormiddag lesgeven. Deze dag hebben we ook onze volledige planning verder afgemaakt voor het aantal dagen dat we nog moeten lesgeven. We hebben uitgerekend dat we nog welgeteld vanaf vandaag: 10 dagen moeten lesgeven…… !
DAG 42 woensdag 26 februari 2014
- In de voormiddag lesgeven. De kleinsten zijn oh zo schattig. We zijn volop bezig met alle klasjes hun activiteit voor de sportdag aan te leren.
- De eerste kleuterklas doet een soort van dansje op een liedje over gekleurde vlindertjes. Ze zijn zo schattig!!!
- De tweede kleuterklas A doet een dansje op het liedje: the wheels of the bus. Ze doen echt allemaal heel goed mee en het gaat elke dag beter en beter.
- De tweede kleuterklas B doet een omloop met allerlei sportmaterialen.
- De derde kleuterklas A doet een estafettewedstrijd met sportmateriaal.
- De derde kleuterklas B leert de vogeltjesdans aan! Heel erg grappig om dit te zien. Hoewel dit liedje echt heel snel gaat, doen de kleuters het geweldig goed!!
DAG 43 donderdag 27 februari 2014
Lesgeven in de voormiddag… Jeleen en Linde wachten vol spanning op de komst van de familie… Wij zijn ook erg benieuwd! Na ons voormiddagje les, zaten we boven wat te praten en bij elke mogelijk voertuig dat we hoorden, dachten we dat het zover was. Tot die ene moment, we keken naar beneden en daar kwam de zwaargeladen jeep al aangereden.. Ik en Lone gingen rustig naar beneden en die ander twee stormden naar beneden… uiteraard! Het was toch wel even emotioneel daar beneden… De bezoekende familie waren: de ouders van Linde, de ouders van Jeleen, de tante met haar man van Jeleen en nog een andere tante wiens man in België was gebleven.
Linde en haar mama hadden traantjes en de rest was erg blij om elkaar terug te zien. Ik zelf had het ook wel even moeilijk.. Het was zo leuk en mooi om die verenigdheid te zien. Stiekem hoopte ik ook op de komst van familie, maar ik vind het niet erg te weten dat het weerzien in Zaventem dan extra leuk gaat zijn! Die dag was ik een beetje stiller en heb ik vooral wat voor school gewerkt. De meisjes waren op stap hier in de buurt met de ouders. Lone had er geen problemen mee, want haar zus en die haar vriend kwamen de volgende dag ook naar India. Het pikte heel even, maar heb me er sterk bijgehouden. Ik weet dat ik iedereen binnenkort terug zie en die gedachte, maakten me weer sterker!
Na het middageten moesten alle familieleden mee naar school komen. Hier werden zij openlijk ontvangen zoals wij kregen in het begin van onze aankomst! Alle 7 waren ze heel verwonderd over hun gastvrijheid. Het was leuk om zien!
DAG 44 vrijdag 28 februari 2014
Zoals normaal hebben wij lesgegeven die voormiddag. De familieleden zijn dan ook in de voormiddag eens komen kijken in de school. Ze zijn in de verschillende klassen gaan piepen en hebben overal wat cadeautjes en snoepjes uitgedeeld in de klassen.
Na het middageten zijn we met zen 10 in een grote jeep naar Ponducherry gereden. Daar sliepen we in het hotel: Promenade. Een erg bekend hotel in Ponducherry waar heel wat toeristen verblijven. Daar lagen we dan op een kamer met ons drietjes. Lone was met haar zus en haar vriend zelf ook in Ponducherry. Die zaten in een ander hotelletje. We hadden het goed met ons drietjes op de kamer!
Het buffet was overheerlijk. Kei lekker eten en eindelijk in lange tijd echt dingen die we thuis ook eten. Zalig dus. We waren vrij laat in ons hotel, hebben we ’s avonds nog iets gedronken, maar daarna gaan slapen.
DAG 45 zaterdag 1 maart 2014
Omdat de ouders toch iets van Ponducherry wilden zien, hebben we een toeristische busrit gemaakt. Die bezocht heel wat interessante plaatsen waar wij zelf uiteraard ook nog niet geweest zijn. Busrit doorheen ponducherry. Zo zijn we naar een papierbrouwerij gegaan! Erg interessant en mooi amai. Daar maken ze dus zelf hun papier en maken ze patronen op het papier zelf met de hand. Ze gebruiken uiteraard wel machines en materialen, maar alles wordt hier zelf gemaakt. Echt heel interessant en mooi! Uiteindelijk waren we terug in het hotel rond 18u. Ik had het wel gehad zenne, ben niet echt een bezichtigingsmens, maar het was wel erg leuk om die kant van Pondi ook eens te zien!
DAG 46 zondag 2 maart 2014
We moesten het zwembad en de ligstoelen EINDELIJK eens uitproberen. We verlangden al zolang naar een zwembad en met mijn verjaardagsweekend is het niet gelukt om te zwemmen, dus we moesten het nu wel eens doen. Zo gezegd zo gedaan! Wij hebben een goei zwemmeke gedaan en ook een goe zonneke. Omdat ons Linde goe ziek was, zijn ik en Jeleen op stap gegaan naar ons geliefde winkel ‘Pothys’. Daar hebben we onze cadeau al gekocht voor Ruby en Saleeth. We zijn benieuwd of ze het leuk gaan vinden. Voor Saleeth hebben we twee sari’s met bijhorende rok gekocht. Echt kei mooie, dus hopelijk vindt zij dat ook. Voor Ruby hebben we al twee sjaals gekocht, een blauwe en een roze, haar favoriete kleuren. We gaan nog enkele juweeltjes kopen voor hun en dan geven we dit af op het einde van de reis!
DAG 47 maandag 3 maart 2014
Maandagochtend zijn we alweer vertrokken met een taxijeep richting St Pats. De ouders reizen vrder door naar Trichi, maar dropten ons eerst even thuis af. Het was nogal een ritje. Twee vooraan, vier achteraan en in de koffer, waar twee zijzitten zijn voorzien zaten ook vier mensen. Omdat ik de smalste was, had ik weer van jan e. Ik moest op de schoten zitten!
Het voelde toch weer even aan als thuiskomen. Ons Saleeth was er ook direct bij en Ruby was heel blij ons terug te zien. De ouders zijn nog even gebleven, maar zijn snel weer vertrokken naar hun volgende bestemming. De lunch was weer even aanpassen.. Rijst en noodles Buuuuh!! Dat hadden we nu is niet gemist se, mja! Niets aan te doen.
Wat staat er onze de volgende dagen-weken nog te wachten:
Dinsdag: lesgeven en in de namiddag werken voor school KDG en onze school hier.
Woensdag: uitstap naar Chennai. Met ons gesponsord geld gaan we een deel sport- en schoolmaterialen halen!
Donderdag: lesgeven en in de namiddag weer voor school werken. ’S Avonds komen de familieleden Jeleen en Linde weer ophalen. Die gaan dan nog een weekend, tot zaterdag, naar een resort in Mahabalipuram. Ik en Lone blijven thuis. Wij gaan vrijdag geen lesgeven, maar gaan waarschijnlijk ook ergens heen. Weten het nog niet zo goed. Het kan goed zijn dat we vrijdag naar the beach van Auroville gaan, daar een dag verblijven en ’s avonds terugkeren. Opt gemak met ons tweetjes!
Zondag: we gaan samen met de studenten zwemmen ergens hier in een zwembad in de buurt. Het wordt heel erg leuk denk ik. De meeste studenten kunnen niet zwemmen, dus dat wordt lesgeven!!
De week daarna geven we nog een hele week les en gaan we samen met de kinderen knutselen voor hun optreden met de sportdag!! De zondag van dat weekend vertrekken wij voor onze travel!!!!!!!!
Zoals je ziet, is het niet meer lang… nog welgeteld 27 dagen en ik ben terug bij mijn lieftallig gezinnetje en familie! Ik kijk er enorm hard naar uit, maar het is zeker met enorme gemengde gevoelens. We gaan het hier enorm missen. We voelen ons hier helemaal op ons gemak en geliefd! De studenten zijn echt prachtige meisjes en we zijn zo gehecht aan elkaar dat het afscheid erg moeilijk gaat worden.
De tijd is enorm voorbij gevlogen. Hoewel het nog niet gedaan is, lijkt het einde meer en meer in zicht te komen!
Ze gaan hier waarschijnlijk een grote bus afhuren om ons samen met alle studenten naar de luchthaven te brengen… Dat wordt daar een groot emotioneel gebeuren denk ik!
Ik laat jullie zo snel mogelijk weer iets horen, maar we hebben het de laatste weken en dagen erg druk. We zijn volop bezig aan ons eindwerk, onze lessen hier en onze stage voor in België… Dus het zal waarschijnlijk weer even iets voor volgende week zijn.. En daarna zal het niet meer zijn, of toch niet zo uitgebreid, want dan zijn we aant travellen…
Dikke zoentjes ,
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx veel liefs!
PS: dit weekend zijn er niet veel foto's getrokken... maar er staan al heel wat foto's op he... Daar mag je uiteraard ook op reageren hoor, want het lijkt of niemand deze foto's bekijkt... Of misschien verkeerde gedachte?!
We bekijken uw foto's allemaal hoor :) maar ik denk dat iedereen zijn reacties plaatst onder je verhalen en niet onder de foto's. Maaaaar nu ik weet dat je dat graag hebt, zal ik me eens volledig laten gaan :p
Ik kan het geloven dat het niet makkelijk was om de rest hun familie te zien komen, maar geloof me dat het voor heel de familie ook heel moeilijk is om niet naar daar te komen... Iedereen mist u superhard en is aan het aftellen om je in Zaventem te komen doodknuffelen! Jaja, ge zult nog gaan wensen dat je in die overvolle bus in India zat :D
Je bent inderdaad in de laatste rechte lijn, alhoewel dat de laatste twee weken waarschijnlijk een looping aan ervaringen zullen worden! Ben stiekem wel jaloers :) Maar ik weet zeker dat je veel foto's zult nemen en ons een uitgebreid verslag zult brengen (mss niet op de blog, maar achteraf dan maar)! In geuren en kleuren :)
Julleke, denk niet teveel aan ons, wij zijn gewoon thuis, we lopen niet weg, het leventje gaat hier gewoon zijn gang. Jij zit nog een 4-tal weken in India, voor je het beseft is het gedaan, en dan kom je terug meedraaien in België. Dus geniet nog maar goed van die rollercoaster daar...
Knuffel,
Dimi
Het is zoals Dimi al zei wij blijven thuis wij lopen niet weg,denk niet te veel aan ons,maar geniet van je laatste weekjes. En natuurlijk gaan jullie deze mensen en lieve kindjes missen,maar je bent nog zo jong en wie weet ga je misschien vlugger terug naar daar dan je denkt,samen met je pereplukker.
Ik wil je nog zeggen dat je die laatste 2 weken heel voorzichtig moet zijn,want jullie gaan ten slotte zonder begeleiding. Wij willen niet dat je van het ene vliegtuigje in het andere stapt he,en dat je ons dagelijks op de hoogte houdt.
Het is toch wel ongeloflijk hoe je zo snel aan die lieve mensen gehecht geraakt he! Maar wij zullen toch blij zijn dat we onze dochter terug thuis hebben hoor.
Geniet er nog van en ik bel je gauw
Ons mamske. Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Papske
Amuseer je nog fijn en we zien u zeer gaarne terug in de koekestad.
Peter
dikke kussen
Hou zielsveel van je!!!!